De huisarts is vaak de eerste zorgverlener met wie mensen met problematisch alcoholgebruik in aanraking komen. Om huisartsen te ondersteunen bij het herkennen van overmatig alcoholgebruik, het diagnosticeren ervan en het volgen van beleid, heeft het Nederlands Huisartsengenootschap (NHG) de NHG-standaard Problematisch alcoholgebruik opgesteld.

De standaard is gericht op het voorkomen van somatische, psychologische en sociale problemen door het gebruik van alcohol door vroegtijdige herkenning en behandeling. De NHG-richtlijn spreekt van een ‘stoornis in het gebruik van alcohol’ en sluit daarbij aan bij de DSM-5-criteria stoornissen in het gebruik van alcohol.

De richtlijn maakt onderscheid tussen jongeren en volwassenen met problematisch alcoholgebruik. Het drinkpatroon, de duur van het problematisch alcoholgebruik en de factoren die dat gebruik in stand houden zijn bij beide groepen anders. De richtlijn bevat achtergrondinformatie over bijvoorbeeld epidemiologie en schadelijke gevolgen en biedt huisartsen concrete aanknopingspunten voor diagnostiek en beleid.

De belangrijkste boodschappen van de richtlijn:

• Problemen met alcohol manifesteren zich in de dagelijkse praktijk vooral door indirecte signalen.
• Vraag naar het gebruik van alcohol bij elke cliënt met niet direct te verklaren klachten.
• Behandeling is effectiever naarmate de problematiek in een eerder stadium wordt herkend.
• De huisarts kan in het algemeen cliënten met problematisch alcoholgebruik zelf behandelen.
• Kortdurende interventies door de huisarts en praktijkondersteuner zijn effectief in het verminderen van alcoholgebruik.
• Bij de medicamenteuze behandeling van onthoudingsverschijnselen is, naast chloordiazepoxide, lorazepam als middel van eerste keuze toegevoegd

Meer informatie vindt u op de website van NHG.